Auteur: mila

  • Mila: “Je conservenblikken recycleren om de vogels te beschermen!”

    Het is de perfecte tijd van het jaar om wintergerechten op het menu te zetten. Onlangs maakte ik een gigantische schotel chili con carne voor mijn vrienden, met heel wat lege conservenblikken als resultaat. En ik had geen zin om ze weg te gooien. Ik wou ze hergebruiken voor mijn andere vrienden: de meesjes en roodborstjes die bij mijn in de tuin wonen. Die kregen een nieuw nestkastje.

    De eerste stap: de conservenblikken grondig schoonmaken en de etiketten verwijderen met heel heet water, zeep en dan laten weken. Toen ze helemaal droog waren, schilderde ik ze in mooie, heldere, matte kleuren met waterbestendige acrylverf.
    In de werkplaats had ik nog een plank liggen: een mooi rechthoekig stuk licht hout. Dit zou de bodem van het nestkastje worden. Vervolgens maakte ik een rechte hoek met twee latjes die ik had bewaard om mee te knutselen. Het idee? Een houten dak maken dat ik aan de bovenkant van de plank zou bevestigen, om op die manier een gezellig huisje te creëren.

    Toen mijn houten constructie klaar was (vastgezet met schroeven), heb ik het geheel behandeld met een laagje bootvernis om het weerbestendig te maken. Daarna bevestigde ik de conservenblikken op de plank. Ik smeerde Pattex op de bodem, sterke lijm die waterbestendig is, pakt op alle materialen en zowel binnen als buiten gebruikt kan worden.
    Ik rangschikte de 6 blikken zo mooi mogelijk verticaal achter elkaar, als een rups van kleuren op mijn houten plank. De laatste stap: met lijm een houten stokje bevestigen aan de binnenkant van elk blik, waarbij er een stuk van het stokje ver ver buiten de blikken uitsteekt zodat de vogels erop zullen kunnen landen.

    Ik hing mijn nestkastje tegen een muur waar de kat niet bij kan. En ik strooide zaden in elk van de blikken: de winterse maaltijd was geserveerd.
    Ik kan niet wachten tot het drukker wordt in het nieuwe vogelverblijf!

  • Mila: “Mijn ultieme feestelijke decoratie-idee!”

    Zaterdagavond viert mijn broer zijn veertigste verjaardag. Als cadeau vraagt hij gewoon een bijdrage aan zijn spaarpot, en dus neem ik een met hartjes versierd envelopje mee. Maar anderzijds heb ik geen zin om met lege handen op te dagen, en dus neem ik een fles bubbels mee. En ook die decoreer ik.  

    Ik trok naar een doe-het-zelfwinkel en kocht wat steekschuim voor bloemstukken. Je weet wel, die groene, breekbare rechthoeken die verkruimelen van zodra je ze aanraakt en waarin je bloemen prikt om je tafel op te fleuren.

    Op de dag van zijn verjaardagsfeest koop ik een tiental rozen en takken met bladeren. En ook gipskruid. Meer heb ik niet nodig om de fles wat extra cachet te geven.

    Ik moet een vierkant uit de mousse snijden, de fles omdraaien en de hals in het midden van het vierkant duwen. Daarna zet ik ze terug rechtop om aan de slag te gaan.

    Het idee is, dat heb je ongetwijfeld al begrepen, om een hoed of krans van bloemen bovenop de fles champagne te bouwen.

    De volgende stap is om de stengels van de rozen korter te knippen. Zorg ervoor dat wanneer je ze in het steekschuim prikt, de bloemen het schuim raken. En dan ga je verder je tot het volledige vierkant vol bloemen zit. Maar zorg ervoor dat je de mousse niet beschadigt. De stengels kruisen elkaar, en dus moet je goed mikken!

    Als je de grote bloemen een plek gegeven hebt, hoef je alleen nog maar de takken met bladeren en de takjes gipskruid toe te voegen.  De eerste zorgen voor extra volume en de tweede voor finesse. Het wordt perfect! Ik kan me voorstellen dat sommigen onder jullie vinden dat dit tijdverspilling is. Dat het zinloos en nutteloos is. Erger nog: dat een man het gebaar niet zal kunnen appreciëren! Ik denk net het tegenovergestelde. De symboliek van bloemen is universeel en rozen hebben duizend dingen te zeggen tegen iedereen die wil luisteren!

  • Mila: “Hou jij van wit en je partner van kleur, of andersom? Ik heb de oplossing! »

    Laatst had ik een afspraak bij een nieuwe tandartspraktijk. Gloednieuw. Alles smetteloos wit. Wit is prima voor een tijdje, maar ik heb af en toe wat meer kleur nodig in mijn leven.

    white interior
    R R 2

    Dus ik toen de tandarts me kwam halen werd ik helemaal blij: hij had de omtrek van de deuren in heldere, vrolijke kleuren geschilderd. Elke keer dat hij de deur van een van de kasten opende of sloot, bewoog er een gekleurde lijn naar voren of naar achteren door de gang.

    Ook de binnenkant van de deur was in dezelfde kleur geschilderd als de contouren van de deuren. Echt mooi! Ik had er nooit aan gedacht om dit te doen. Maar ik neem het idée zeker mee op mijn to-do lijstje.

    Mijn vriend en ik hebben niet echt dezelfde behoefte aan kleur in ons leven. Hij is een van die rare mensen die graag alles in het wit tooit en doet alsof er een echt verschil is tussen roomwit, poederachtig wit of eierschaalwit. Aan de andere kant ben ik een van die mensen die graag alles in kleur heeft en die twijfelt tussen frambozenrood en bloedsinaasappel of tussen eendengroen en koningsblauw. Geluk zit soms in een raar hoekje!

    Dit is dus een fantastisch compromis: witte deuren met contouren in een spetterend kleurtje. Zo kan ik traag maar zeker mijn partner overhalen. Die kleuren, dat komt er nog wel eens van. Zeker wel!  

  • Mila: “Mijn onfeilbare techniek om je kostbaarste kleren te verplaatsen!”

    Een vriend van mij gaat verhuizen en ik bood aan om een handje te helpen. Ik kreeg de taak om de inhoud van de slaapkamerkasten in te pakken. Ik ben de koningin van het opruimen: ik vul de verhuisdozen alsof het niets is. Alles past bij elkaar, alle netjes gestapeld en gesorteerd. Niets wordt aan het toeval overgelaten.

    moving house

    Ik jongleer met pumps en sokken, ik wissel handtassen en badpakken af, ik pak sieraden in en schik ze tussen dekbedovertrekken… Ik rol broeken op als pannenkoeken en doe hetzelfde met t-shirts of truien. En ik noteer natuurlijk met een grote zwarte stift wat je in elke doos vindt.

    Maar mijn specialiteit ligt elders en betreft blouses, vesten, jurken en andere kleding die aan de stang van de kast hangen. Vroeger haalde ik elk kledingstuk van de hanger en vouwde of rolde het zo voorzichtig mogelijk. Maar dat was vroeger. Vandaag neem ik vuilniszakken mee naar de locatie.

    Ik neem een goed dozijn hangers bij elkaar aan de roede. Ik duw de kleren goed tegen elkaar. Ondertussen schuif ik de onderkant van de kleding in de open zak die ik vervolgens naar de hangers optrek: de kleding wordt dan beschermd, strakker, verzameld in een zak. Ik trek de banden van de plastic zak zo strak mogelijk aan en bind ze vast (of hang ze zo goed mogelijk op) aan de hangers. Er kan een rol goeie tape nodig zijn om de zak stevig om de hangers te houden.    

    Het enige wat je hoeft te doen is erin vliegen! Pak de grote bundel kleding en stapel deze op de vorige.

    Het voordeel van de techniek? Deze kleding, die best opgehangen wordt, raakt niet verfrommeld. Het is ook gemakkelijker in het nieuwe huis: het enige wat je hoeft te doen is de hangers aan de stang te hangen en de plastic zakken te verwijderen.

    Bij het verhuizen is tijdwinst een kostbaar iets. Er is zoveel te doen! Ga dus snel aan de slag met deze supertip.

  • Mila: “Zo maak je de kattenbak veel eleganter!”

    Mijn kat, ik hou van haar. Echt enorm veel. Maar hoewel ik een fan ben van haar genoegzame spinnen en streelzachte vacht, ben ik geen gek van de kattenbak: hij maakt mijn keuken rommelig en ronduit lelijk.

    kat
    Patrizia Berta

    Weinig gebruikt maar omvangrijk strooisel

    Mijn geluk is dat katten hem alleen in uitzonderlijke gevallen gebruiken: ze doen hun ding meestal in de tuin. Dit betekent dat ik de kattenbak niet vaak hoef te verversen. Toch besloot ik de enorme en lelijke plastic bak in te ruilen voor een zelfgemaakt exemplaar dat minder een doorn in het oog zou zijn. Je kunt er namelijk net zo goed een decoratief object van maken!

    Waarom geen wijnkist?

    Ik koos voor twee mooie wijnkisten die perfect zijn voor deze klus! Ik draaide de tweede om de eerste en tekende een grote cirkel aan één kant. Deze markering ging door de twee dozen: dat is nodig om een stuk van de onderste doos en een stuk van de bovenste doos te snijden. Hierdoor zou de kat kunnen terugkeren door een luikje naar zijn elegante kattenbak

    Snijden en schuren

    Met mijn decoupeerzaag kon ik de getekende curve vlot uitzagen. Snel en gemakkelijk! Het kostte me uiteindelijk meer tijd om het hout te schuren om de randen van de gecreëerde doorgang te verzachten. Ik wilde echt niet dat mijn geliefde kat gewond zou raken.

    Bevestiging en vastzetten

    Ik plaatste ook een scharnier over de lengte van de twee kistenen, zodat ik de bak kon openen zoals je een kofferbak zou openen.

    Afwerking en installatie

    Het enige dan nog moest doen was een stuk plastic doek erin te steken om lekken te voorkomen. Vervolgens nog wat grind toevoegen. En klaar is Kees: de kat heeft nu een fijner toilet dan ikzelf. Laten we zeggen dat het een kattencadeau is voor het nieuwe jaar. Laten we hopen dat ze me nu geen muizen brengt om me te bedanken!

  • Mila: “De trend van de ‘geribbelde’ look heeft nog een mooie toekomst.”

    Ik bracht mijn buurvrouw een plantje, een soort van nieuwjaarscadeau, compleet met wenskaart. Ze deed de deur open in haar werksalopet. Zo moet ik me er ook eens één aanschaffen!

    Ze was bezig om haar nieuwe muurbekleding in de inkomhal te schilderen. Ze had gekozen voor een golvende afwerking in hout. Anders gezegd: een ‘geribbeld’ muurbekleding.

    Die was allesbehalve strak en rechtlijnig, in tegenstelling tot bij een conventionele muurbekleding. Het was alsof de onderste helft van de muur was afgeboord met zachte, regelmatige golven.

    Ze had halfronde latjes naast elkaar geplakt, verticaal en ongeveer een meter hoog. Ze had de volledige lengte van de gang ermee bedekt: de gezellige golfbeweging leidde tot aan de deur naar de keuken.

    Ze had (overschilderbare) kit gebruikt om de kleine opening tussen de halfronde profielen en de muur te laten verdwijnen. De kit, gladgestreken met de wijsvinger, bedekte de randen en versterkte de illusie van ononderbroken golven.

    Toen ik aankwam met mijn kleine bloeiende cactus, was ze bezig om de geribbelde bekleding in een prachtig licht watergroen te verven.

    Ze vertelde me dat ze een smalle houten plank ging monteren op de overgang tussen de muurbekleding aan de onderkant en de kale muur daarboven. Daarop kon ze enkele kaders, wat groen en kleine plantjes zetten om de inkomhal mee op te fleuren. Mijn cactus zou dus meteen op die groene golf kunnen mee surfen, de gelukzak!

    De trend van de ‘geribbelde’ look, die vorig jaar al erg populair was, heeft nog een mooie toekomst. Het blijft in elk geval een mooie manier om diepte en rondingen toe te voegen.

  • Mila: “Grof zout: 3 onverwachte toepassingen in huis.”

    Ik vond een fles wasverzachter terug in de voorraadkast. Ik was al jaren vergeten dat die daar stond. Ik durfde het product niet meer te gebruiken om mijn wasgoed te parfumeren: er leken zich kristallen gevormd te hebben in de gekleurde vloeistof. Maar het weggooien kreeg ik niet over mijn hart: ik zou er toch nuttig gebruik van kunnen maken.

    Ik kocht enkele zakken grof zout: ik had er bijna geen meer en ik gebruik het sowieso redelijk vaak. Ik vulde verschillende kommen en voegde telkens een dopje van mijn wasverzachter toe.

    Om te parfumeren…

    Ik mengde de geurige vloeistof met grof zout: dat sloeg paars uit en de geur van lavendel verspreidde zich op magische wijze. Probeer gewoon eens hetzelfde te doen, je zal zien dat het je huis lekker parfumeert. Maar je kan ook een paar kruidnagels in het zout doen: de geur wordt dan nog sterker.

    In dit geval houdt het grof zout de zoete geur van lavendel vast en verspreidt die. Maar grof zout is ook ideaal om onaangename geuren te absorberen.

    Om schoon te maken

    Zet een bakje met grof zout in je koelkast: het zal wonderen doen tegen onaangename geurtjes. Grof zout bewijst ook zijn nut op je tapijten: strooi het over de tapijtvezels, laat het een paar uur inwerken en stofzuig het dan op. Fris en schoon!

    Om te beschermen

    Je kan ook wat zout op je houten snijplanken gieten, nadat je ze hebt ingewreven met een halve citroen. Het zout heeft maar een paar minuten nodig om in te werken, het desinfecteert en beschermt het hout. Gewoon afspoelen en klaar is Kees!

    Thuis gebruik ik ook grof zout om onaangename geurtjes uit de drinkflessen van de kinderen te verwijderen. Als je ze elke dag gebruikt, gaan drinkflessen snel stinken. Vul je wasbak met heet water en giet er wat grof zout in. Dompel er vervolgens gewoon de flessen in onder om de geuren te neutraliseren.

    Je zal het zelf zien: probeer het gewoon en je zal het blijven doen, beloofd!

  • Mila: “Afgevallen bladeren oprapen? Niet noodzakelijk een goed idee…”

    Gisteren keek ik naar de buurman die zijn tuin aan het harken was. Hij verzamelde alle dode bladeren heel zorgvuldig. En hij vulde er zakken en zakken mee en nam ze mee. Wat een schande.

    Autumn Garden
    Scott Webb

    Ten eerste omdat een tapijt van gekleurde bladeren echt heel mooi is: het is een van de geneugten van de herfst! En dan vooral omdat dode bladeren hun nut hebben in onze tuinen!

    Eerst en vooral zijn ze een mooie manier om het gazon te voeden. Dat klopt! Zoals je zou verwachten, voorzien dode bladeren, wanneer ze ontbinden, het gazon van voedingsstoffen en organisch materiaal. Waarom zou je jezelf deze prachtige meststof onthouden? Als je het proces wilt versnellen, kun je zelfs het herfsttapijt maaien en de bladeren versnipperen: kleurrijke confetti voor jou!

    Het is ook een manier om de kleine dieren in onze tuinen te helpen, die ook beschutting zoeken tegen de kou en het slechte weer. Egels zullen blij zijn. Maar dat is nog niet alles. Slakken, insecten en zelfs amfibieën vinden hier een schuilplaats. Zet een paar omgekeerde kratten op de bodem van de tuin en je stuk grond wordt hun favoriete schuilplaats.

    De planten zullen ook blij zijn als hun voeten bedekt zijn met bladeren die aanvoelen als zachte pantoffeltjes! Als de bladeren dik genoeg zijn (ongeveer tien centimeter), beschermen ze echt tegen de kou. Ook de moestuin zal genieten van een dikke bladerdeken! Deze deken voorkomt dat het water de grond te veel verdicht. Een nuttige en gratis mulch.

    Tot slot, en dit is misschien het argument dat je uiteindelijk zal overtuigen om de dode bladeren met rust te laten, zal het je kostbare tijd besparen. Dat klopt! Nu kun je warme chocolademelk drinken terwijl je een boek leest. Gezelschapsspelletjes spelen met het gezin. Appeltaartjes eten en films kijken onder het dekbed. Heerlijk!

  • Mila: “Ladeverdelers kunnen wonderen doen!”

    Tegenwoordig gaat mijn dochter vaak aan de haal met mijn spullen. Tassen, pulls, foulards, oorringen, nagellak… Ik denk dat ik dat ergens als een compliment moet zien. Hoewel, onlangs zei ze: “gek hoe die oude dingen helemaal terug in de mode zijn”.

    drawer
    Jarek Ceborski

    Gisteren was ik mijn keuken aan het opruimen. Ik maakte de lades leeg om de bodem en de inhoud schoon te maken, en dan alles terug op te bergen. Toen kwam mijn tienerdochter langs om suiker te tanken. Ze greep de houten ladeverdeler die ik gebruik om bestek te sorteren en slaakte een kreet. Alsof ze het ding nog nooit eerder had gezien. Blijkbaar was het precies wat ze zocht om haar lade met make-up en andere accessoires op orde te houden. Ze vroeg of ze hem mocht hebben, ze wilde hem maar wat graag meteen gebruiken.

    Ik aarzelde, maar bedacht me toen dat het niet het einde van de wereld zou zijn als de messen een paar dagen met de vorken zouden liggen flirten. Maar vooral het idee dat mijn dochter (eindelijk) een passie voor opruimen zou ontwikkelen, overtuigde me om de bestekbak af te geven. Ik zei dat ik de resultaten zou komen bekijken zodra ik klaar was met de keukenkasten.

    Het leven zit vol verrassingen, net als mijn tiener. Bravo.

    Alles was perfect georganiseerd in de kleine vakjes. De penselen. De potloden. Gekleurde elastiekjes. De kleine nagellakpotjes. Parfumstaaltjes. Haarklemmen. Fond de teint. Ik was onder de indruk. Ik moet toegeven: ik zou er nooit aan gedacht hebben om dit gebruiksvoorwerp uit de keuken te halen en er iets anders mee te doen dan waar het voor gemaakt is.

    Één ding is zeker: ik ga het idee overnemen. Mijn crèmes zullen me dankbaar zijn!

    Het lot van een bestekbak kan soms gek zijn: het is zoveel glamoureuzer om met glitters bezig te zijn dan met tandenstokers!

  • Mila: “Met deze eenvoudige lampenkap (her)start ik een trend!

    Ooit waren grote ronde lampenkappen in stof helemaal in. Vandaag gaat de voorkeur uit naar authentiekere materialen, in hun natuurlijke vorm. Rotan bijvoorbeeld, riet en andere plantaardige vezels…

    Ik besloot om de lampenkap die in de gang staat mijn eigen ’touch’ te geven: dat hij er met zijn crèmekleurige stof zo gewoon uitzag, dat zinde me niet. Elke keer ik de trap afkwam, viel mijn oog op de lampenkap. Ik stofte het ding af voordat ik het begon te versieren en besproeide het met een beetje geparfumeerde nevel. De materialen die ik nodig had om hem te transformeren, had ik in huis: een dikke bobijn oude bruin touw en wat sterke lijm.

    Ik smeerde een brede laag lijm aan de binnenkant van de lampenkap, zodat ik makkelijk aan de slag kon. Ik rolde het touw van de binnenkant naar de buitenkant af en wikkelde het helemaal rond de buitenkant van de lampenkap.

    Je kan ervoor kiezen om bij het aanbrengen wat ruimte te laten tussen het touw, zodat het licht doorlaat wanneer de lamp aan is. Maar ik wilde een andere look, en dus zorgde ik dat het touw telkens strak tegen het vorige stuk gespannen zat.

    Toen er nog maar een paar centimeter over bleef om te bedekken, smeerde ik de binnenkant van de lampenkap in met nog meer lijm. Zodat alles goed vast bleef zitten.

    Je kan de kleur veranderen door een bus crèmekleurige verf te gebruiken en die er vanop een afstand op te spuiten, zodat het touw bleker wordt.  Je kan het ook lichtjes insmeren met walnotenbeits, om een aantal stukken een kleurtje te geven.

    Ik ben er in ieder geval heel blij mee! Als ik de trap afkom, sta ik soms een paar minuten stil, gewoon om het resultaat te bewonderen: je zou nooit vermoeden dat ik het zelf gedaan had!